Kοινή ονομασία: Indian violet tarantula
Επιστημονική ονομασία: Chilobrachys fimbriatus
Τόπος προέλευσης: Γκόα, Ινδία
Απαιτούμενες τιμές θερμοκρασίας: 25-28 βαθμούς °C την ημέρα, 22-23 την νύχτα
Απαιτούμενες τιμές υγρασίας: 70 %
Τελικό μέγεθος: 10-13 εκατοστά άνοιγμα ποδιών, 5-6 εκατοστά μήκος σώματος
Διάρκεια ζωής: 5 χρόνια κατά μέσο όρο τα αρσενικά, 20-25 τα θηλυκά
Επίπεδο δυσκολίας: μέσο λόγο του μικρού μεγέθους και της νευρικής γενικά φύσης της
Γενικές πληροφορίες
Αυτή η μικρή ταραντούλα απαντάται σε τροπικές περιοχές της Ινδίας, όπου η υγρασία είναι σε υψηλά επίπεδα για μεγάλες χρονικές περιόδους.
Δραστηριοποιείται στο έδαφος, όπου και σκάβει λαγούμια, τα οποία επενδύει με ιστό κοντά στο στόμιο.
Κατά την διάρκεια της ημέρας παραμονεύει μέσα στα λαγούμια της και όταν αντιληφθεί κάποιο έντομο να περνάει κοντά από το στόμιο του λαγουμιού, το αρπάζει γρήγορα και το τρώει – τις βραδυνές ώρες έχει παρατηρηθεί να κυνηγάει κάποιες φορές θηράματα και έξω από το λαγούμι της.
Τρέφεται κυρίως με έντομα αλλά και με μικρά ζώα, εφόσον το μέγεθος τους της το επιτρέπει.
Στέγαση
Λόγω του μικρού μεγέθους της, η συγκεκριμένη ταραντούλα απαιτεί όταν ενηλικιωθεί έναν χώρο με διαστάσεις όχι μεγαλύτερες από 25 x 25 x 50 εκατοστά(μήκος, πλάτος, ύψος), ενώ όταν είναι sling συνήθως ένα μικρό βαζάκι ή παρεμφερές πλαστικό δοχείο με εξαερισμό θα είναι αυτό που χρειαζόμαστε.
Για υπόστρωμα μπορούμε να χρησιμοποιήσουμε τύρφη ή χούμους(ή μια μίξη τους), γιατί πέρα του ότι κρατάνε επιτυχημένα την υγρασία είναι και πολύ εύπλαστα, πράγμα που θα διευκολύνει την ταραντούλα να κάνει τα λαγούμια της.
Φροντίζουμε ώστε το ύψος του υποστρώματος να ισούται με τουλάχιστον δύο με τρεις φορές το μήκος του ανοίγματος των ποδιών της ταραντούλας.
Η διακόσμηση μπορεί να είναι αρκετά λιτή καθώς το συγκεκριμένο είδος περνά τον περισσότερο χρόνο του μέσα στο λαγούμι του, οπότε πέρα από ένα ρηχό δοχείο με νερό και μια κρυψώνα που καλό θα είναι να υπάρχει δεν χρειαζόμαστε τίποτα άλλο.
Τέλος δίνουμε βάρος στον καλό εξαερισμό.
Θερμοκρασία – Υγρασία
Μια θερμοκρασία χώρου μεταξύ των 25 και 28 βαθμών Κελσίου είναι παραπάνω από αρκετή για το συγκεκριμένο είδος κατά την διάρκεια της ημέρας, ενώ την νύχτα η θερμοκρασία μπορεί να κατέβει κατά δύο με τρεις βαθμούς.
Σε γενικές γραμμές μια θερμοκρασία δωματίου είναι αρκετή για αυτό το είδος, στην αντίθετη περίπτωση μπορούμε να κάνουμε χρήση θερμαντικών μέσων.
Στον τομέα της υγρασίας ένα 70 % είναι αρκετό.
Για να το πετύχετε αυτό θα πρέπει να ψεκάζετε το terra τους ώστε το υπόστρωμα να είναι υγρό χωρίς όμως να το κάνετε μούσκεμα και να μετατρέψετε το terra σε λίμνη.
Στην συνέχεια μπορούμε να ψεκάσουμε πάλι το terra όταν στεγνώσει, έτσι ώστε να γίνετε κύκλος υγρασίας μέσω και του εξαερισμού καθώς η παρατεταμένα υψηλή υγρασία μπορεί να γίνει αιτία για την δημιουργία μούχλας.
Τέλος, ένα μικρό και ρηχό δοχείο με νερό θα πρέπει να υπάρχει πάντα στο χώρο της.
Διατροφή
Μια σταθερή δίαιτα η οποία περιλαμβάνει έντομα όπως κατσαρίδες Αργεντινής(dubia roach), red runners και γρύλους είναι ότι χρειαζόμαστε για την ταραντούλα μας.
Μπορούμε να ταΐζουμε 1-2 φορές την εβδομάδα ένα αναλόγου μεγέθους έντομο από αυτά που προαναφέρθηκαν, ενώ είναι σημαντικό να μην ταΐσουμε τις μέρες που η αράχνη ετοιμάζεται να πάει για molt, όπως και κάποιες μέρες μετά το πέρας του molt, καθώς στην πρώτη περίπτωση μπορεί να την στρεσάρουμε, ενώ στη δεύτερη το feeder που θα δώσουμε να προκαλέσει ζημιά καθώς ο νέος εξωσκελετός της μετά το molt είναι μαλακός τις πρώτες μέρες.
Tα θηράματα πρέπει όλα να δίνονται ζωντανά, καθώς το πιθανότερο είναι η αράχνη να μην δείξει ενδιαφέρον στην αντίθετη περίπτωση.
Επίσης πρέπει να φροντίσουμε ώστε τα feeders να είναι στο κατάλληλο για την αράχνη μέγεθος.
Συμπεριφορά – Χειρισμός
Πρόκειται για σχετικά νευρικό είδος, που θα προσπαθήσει αρχικά να αποδράσει από τον κίνδυνο αλλά αν ενοχληθεί αρκετά τότε θα πάρει αμυντική στάση και θα δαγκώσει.
Το δηλητήριο της είναι χαμηλής τοξικότητας , χωρίς βέβαια αυτό να σημαίνει ότι δεν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί καθώς μπορεί κάποιος άνθρωπος να είναι πιο ευαίσθητος ή ακόμα και να παρουσιάσει αλλεργική αντίδραση στο δηλητήριο.
Καλό θα είναι να μην χειριζόμαστε λοιπόν την ταραντούλα μας, μιας και έτσι κι αλλιώς ο χειρισμός δεν συστήνεται για τα αρθρόποδα, παρά μόνο όταν είναι απολύτως απαραίτητο και ακόμα και τότε θα πρέπει να γίνεται με πολύ προσοχή.
Βρείτε την Chilobrachy fimbriatus ΕΔΩ