Οδηγός για Ταραντούλες

Οδηγός για τις Ταραντούλες

Το χόμπι της ταραντούλας είναι αρκετά άγνωστο στην Ελλάδα.
Λόγω των ταινιών τρόμου έχει δημιουργηθεί μια αντίληψη φόβου και απέχθειας.
Η αλήθεια είναι ότι είναι ένα ζώο ιδιαίτερα συναρπαστικό και εκκεντρικό, το οποίο παγκοσμίως έχει πολλούς λάτρεις και συλλέκτες.
Ζώο παρατήρησης και όχι συντροφιάς, δεν πρέπει σε καμιά περίπτωση να το συγκρίνουμε με το σκύλο ή τη γάτα, αλλά με ψάρια ενυδρείου. Δεν είναι κοινωνικά ζώα και δεν πρέπει να συστεγάζονται.
Λόγω της εύκολης εκτροφής των περισσότερων ειδών, οι ταραντούλες του εμπορίου δεν προέρχονται από την Φύση αλλά από εκτροφείς.
Έχει πολύ λίγες απαιτήσεις και σε θέμα χρόνου αλλά και χρημάτων.
Γνωρίζοντας ότι δεν υπάρχουν πολλές γνώσεις για τον νέο χομπίστα, δημιουργήσαμε τον παρακάτω οδηγό.

Φροντίζοντας μια Ταραντούλα

Για να κρατήσουμε την ταραντούλα χαρούμενη και υγιή θα πρέπει να της παρέχουμε ότι χρειάζεσαι για να επιζήσει και να ευημερήσει. Αυτό σημαίνει ότι πρέπει να προσέξουμε κάποιες παραμέτρους : κατάλληλο τεράριουμ, σωστή θερμοκρασία / υγρασία / αερισμό, τροφή και νερό. Λόγω των διαφορετικών ειδών και χαρακτηριστικών κάθε ταραντούλας δεν υπάρχει η ιδανική λύση που να εφαρμόζεται σε όλες.

Οι ταραντούλες χωρίζονται σε δύο βασικές κατηγορίες :

  • Eδαφόβιες : θέλουν τεράριουμ με μεγάλη επιφάνεια και μικρό ύψος
  • Δενδρόβιες : χρειάζονται περισσότερο ύψος παρά επιφάνεια.

Βέβαια για τους αρχάριους προτείνονται είδη που είναι εδαφόβια, όπως ταραντούλες από την οικογένεια Brachypelma και Grammostola. Οπότε παρακάτω θα μιλήσουμε για εδαφόβιες ταραντούλες

brachypelma-vagans
Brachypelma Vagans
Brachypelma Boehmei
Brachypelma Boehmei
Brachypelma Klaasi
Brachypelma Klaasi

terrarium

Στέγαση Ταραντούλας

Ένα κατάλληλο τεράριουμ για την ταραντούλα πρέπει να καλύπτει τις αντίστοιχες ανάγκες της. Πρέπει να έχει κατάλληλο μέγεθος, να είναι ασφαλές και να μπορεί να διατηρεί θερμοκρασία /υγρασία / αερισμό.

Μέγεθος Τεράριουμ

Το πρώτο βασικό λάθος που κάνει ο νέος χομπίστας είναι η λάθος επιλογή στο μέγεθος του τεράριουμ. Για την ακρίβεια χρησιμοποιούν πολύ μεγάλα τεράριουμ θεωρώντας ότι έτσι το κατοικίδιο τους θα είναι άνετο.
Η ταραντούλα είναι κυνηγός που χρησιμοποιεί ενέδρες. Περνάει τον περισσότερο χρόνο της κρυμμένη σε λάκκους και χαραμάδες, περιμένοντας το ανυποψίαστο θύμα να περάσει.
Δημιουργεί ένα λαγούμι ή αναζητεί ένα κατάλληλο μέρος που θα κρυφτεί, ώστε να προστατευτεί από τους θηρευτές της. Τείνει να στρεσάρεται στα ανοιχτά μέρη.
Έτσι αν το τεράριουμ που θα μπει είναι πολύ μεγάλο, το πιο πιθανό είναι να μην χρησιμοποιεί καθόλου το 90% του χώρου. Απλά θα βρει ένα μέρος να κρύβεται ή θα φτιάξει ένα λαγούμι και θα παραμένει εκεί.

terarium 1terarium 2

Το πλάτος και το μήκος που πρέπει να έχει το τεράριουμ για την εδαφόβια ταραντούλα είναι έως 3 φορές το άνοιγμα των ποδιών της.

Υπάρχουν τεράριουμ από διάφορα υλικά ή ιδιοκατασκευές. Αν χρησιμοποιήσουμε για τεράριουμ ενυδρείο θα πρέπει να προσέξουμε ώστε να ασφαλίζει το καπάκι για να μην μπορεί να το σηκώσει. Η ταραντούλα είναι ιδιαίτερα ικανή στις αποδράσεις και με πολύ μεγάλη δύναμη. Αν το καπάκι του τεράριουμ δεν ασφαλίζει (ακόμα και αν είναι γυάλινο και το θεωρούμε βαρύ) η ταραντούλα είναι ικανή να το ανασηκώσει και να βγει. Μπορούν να χρησιμοποιηθούν επίσης και διάφορων τύπων τάπερ, αρκεί να ασφαλίζουν καλά και να έχουν τρύπες για εξαερισμό.

Υπόστρωμα

Peat MossΥπόστρωμα είναι το υλικό που χρησιμοποιείται ως πάτωμα μέσα στο τεράριουμ.
Είναι ένα θέμα με πολλές διαφορετικές απόψεις για το ποιο είναι το πλέον κατάλληλο για κάθε ταραντούλα.
Υπάρχουν διάφορα υλικά που χρησιμοποιούνται ως υπόστρωμα. Κάποια από τα καλύτερα  είναι: τύρφη, ίνες κοκκοφοίνικα, aspen, φλοιός οξιάς ραφινέ, βρύα, βερμικουλίτης.

Για τα είδη ταραντούλας που είναι κατάλληλα για αρχάριους μια καλή λύση είναι οι ίνες από κοκκοφοίνικα. Το βάθος του υποστρώματος είναι 5-8 cm ύψος, έτσι ώστε να έχουν αρκετό βάθος για να κάνουν λαγούμι εφ’ όσον το επιθυμούν.

Εξοπλισμός και Διακόσμηση

Αρχικά όλες οι ταραντούλες χρειάζονται μια κρυψώνα. Είναι νυκτόβια είδη και η κρυψώνα θα τους χαρίσει σκοτάδι και αίσθηση ασφάλειας.
Υπάρχουν αρκετές κρυψώνες στο εμπόριο, αλλά μπορούμε να φτιάξουμε και εμείς μόνοι σας.
Μια εύκολη λύση είναι να χρησιμοποιήσουμε ένα γλαστράκι. Θάβουμε το μισό στο υπόστρωμα και το άλλο μισό δημιουργεί μία σπηλιά. Βέβαια η ταραντούλα μπορεί να προτιμήσει κάποια κρυψώνα που έφτιαξε μόνη της και να μην χρησιμοποιήσει ότι της προσθέσουμε εμείς ή μπορεί και να μην κρύβεται καθόλου.

Θα χρειαστεί επίσης ένα πιάτο νερού. Την περισσότερη υγρασία την προσλαμβάνει από το φαγητό της, όμως για καλό και για κακό θα χρειαστεί και το πιάτο με νερό. Μπορεί να πιει σπάνια απευθείας, όμως το νερό θα βελτιώσει και την υγρασία του περιβάλλοντος της. Όταν λέμε πιάτο εννοούμε πιατάκι, ανάλογα με το μέγεθος της ταραντούλας. Θέλει προσοχή να μην είναι βαθύ.

Ξέχωρα από τα απαραίτητα που προαναφέρθηκαν μπορεί να μπει ποικιλία από διακοσμητικά στοιχεία τα οποία να δίνουν ένα ιδιαίτερο χαρακτήρα στο τεράριουμ.

 

Περιβαλλοντικές Συνθήκες

Αναλόγως του είδους της ταραντούλας πρέπει να της παρέχουμε και τις αντίστοιχες περιβαλλοντικές συνθήκες.

Θερμοκρασία
αναλογικό-θερμόμετρο-400x400
Πρέπει να είμαστε προσεκτικοί με τις θερμοκρασίες που διατηρούνται οι ταραντούλες μας.
Θα διατηρήσουμε μια βασική αρχή που λέει ότι εφόσον η θερμοκρασία είναι κατάλληλη για εμάς, θα είναι και για την ταραντούλα. Αυτό σημαίνει ότι η θερμοκρασία δωματίου είναι αρκετά ικανοποιητική. Το χειμώνα θα πρέπει να υπάρχει μια θερμαντική πλάκα που θα της παρέχει ζέστη και το καλοκαίρι να την έχουμε σε σημείο που να μην την επηρεάζει ο καύσωνας – όπως το πάτωμα στο σπίτι μας. Είναι καλό να υπάρχει ένα θερμόμετρο για να ελέγχουμε τη θερμοκρασία που διατηρείται.

Υγρασία

Τα είδη για αρχάριους απαιτούν συνήθως υγρασίες γύρω στο 50-70%.
Δεν χρειάζεται να είμαστε απόλυτα αυστηροί στη διατήρηση της.
Απλά να έχουμε στο νου να έχουμε το πιατάκι με το νερό και να ψεκάζουμε με νερό στην μισή επιφάνεια του τεράριουμ. Δεν πρέπει να ψεκάζουμε σε ολόκληρη την επιφάνεια για να μπορεί η ταραντούλα να επιλέγει μέρος με περισσότερη ή λιγότερη υγρασία.
Τα χαμηλά επίπεδα υγρασίας δεν πρέπει να μας ανησυχούν τόσο όσο τα υψηλά.
Σε υψηλότερα επίπεδα μπορεί να αναπτυχθεί μούχλα, ακάρεα και μύκητες.

Αερισμός

Δεν πρέπει ποτέ να ξεχνάμε ότι το τεράριουμ θα πρέπει να έχει επαρκή αερισμό.
Στα τεράριουμ εμπορίου υπάρχει πάντα πρόβλεψη. Στα ενυδρεία θα πρέπει να υπάρχει αντίστοιχο καπάκι, ενώ αν έχουμε κάποιο πλαστικό δοχείο δικιά μας επιλογής, θα πρέπει να φροντίσουμε να παρέχουμε εξαερισμό.


Τάισμα

Καταρχάς πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ότι το τάισμα της ταραντούλας δεν έχει καμία σχέση με το τάισμα σκύλου, γάτας, πτηνών και ψαριών. Είναι πολύ διαφορετική και η συχνότητα και η ποσότητα.  Συνήθως ταΐζουμε 1-2 φορές εβδομαδιαίως. Όμως υπάρχουν περιπτώσεις που η ταραντούλα μας δεν θα φάει για μήνες χωρίς να υπάρχει ουσιαστικά κάποιο πρόβλημα.

Οι ταραντούλες είναι σαρκοφάγες και τρώνε μόνο ζωντανά θηράματα.
Κυρίως ταΐζονται με γρύλους, κατσαρίδες, αλευροσκούληκα και ακρίδες.

fdubia2Η πιο εύκολη λύση είναι οι κατσαρίδες. Διατηρούνται πολύ εύκολα και για μεγάλο χρονικό διάστημα, είναι άοσμες, θρεπτικές και διαθέσιμες σε πολλά μεγέθη ανάλογα και με το μέγεθος της ταραντούλας. Για όποιον έχει πρόβλημα με την κλασική κατσαρίδα και ανατριχιάζει στην ιδέα, μια καλή λύση είναι οι Dubia Roaches οι οποίες μοιάζουν περισσότερο με σκαθάρι. Καλό είναι να μην δίνουμε μακροπρόθεσμα το ίδιο θήραμα αλλά να διατηρούμε ποικιλία.

Καθαρισμός Ταραντούλας

Ένα ακόμα από τα θετικά στοιχεία της ταραντούλας και της ευκολίας διατήρησης τhς είναι ο ότι σπάνια χρειάζεται καθάρισμα.
Θα πρέπει να αφαιρούνται βέβαια τα υπολείμματα τροφής και τα νεκρά θηράματα που βρίσκονται στο τεράριουμ μία φορά την εβδομάδα και να προσφέρεται φρέσκο νερό.
Ο γενικός καθαρισμός του τεράριουμ γίνεται 1 φορά το έτος. Τότε αλλάζουμε όλο το υπόστρωμα και  ψεκάζουμε με ενδεδειγμένο αντιπαρασιτικό που δεν βλάπτει τις ταραντούλες.

Molting

Για κάποιον που δεν έχει ασχοληθεί με το χόμπυ της ταραντούλας, υπάρχει μια διαδικασία που δεν είναι καθόλου εξοικειωμένος, το molting.
Η ταραντούλα, ως αρθρόποδο, έχει εξωσκελετό. Αυτόν τον εξωσκελετό πρέπει ανά χρονικά διαστήματα να τον αλλάζει αποβάλλοντας τον παλιό και βγάζοντας καινούργιο.
Στις ενήλικες ταραντούλες αυτό συμβαίνει μια φορά το χρόνο, ενώ στις μικρότερες πολύ πιο συχνά.

pre molt

Πριν να γίνει το molt η Ταραντούλα περνάει το στάδιο του premolt.
Σε αυτό το στάδιο αναπτύσσεται εσωτερικά ο νέος εξωσκελετός, δεν δέχεται τροφή και σκουραίνει η κοιλιά της. Αν δούμε ότι δεν τρώει αφαιρούμε το θήραμα που της είχαμε δώσει.

Όταν ξεκινάει το molt η ταραντούλα απλώνει ιστό και αναποδογυρίζει. Εκεί γίνεται η αλλαγή του εξωσκελετού. Είναι μια πολύ επίπονη και ντελικάτη διαδικασία και δεν πρέπει να την ενοχλήσουμε καθόλου.

Αφού ολοκληρωθεί το molt δεν θα πρέπει να ταΐσουμε για μια εβδομάδα. Ο καινούργιος εξωσκελετός (ακόμα και τα δόντια της) είναι ακόμα μαλακός και μπορεί να τραυματιστεί στην προσπάθεια της να φάει.

molt1      molt2

Στις παραπάνω εικόνες βλέπουμε δύο molt από ταραντούλες. Στην πρώτη εικόνα ο παλιός εξωσκελετός είναι στα αριστερά, ενώ στη δεύτερη εικόνα στα δεξιά.

Χειρισμός

Ο χειρισμός της ταραντούλας είναι ένα θέμα που έχει προκαλέσει πολλές διαφωνίες ανάμεσα στους χομπίστες. Το μόνο σίγουρο είναι ο καινούργιος χομπίστας σε καμιά περίπτωση δεν θα πρέπει να χειριστεί την ταραντούλα.

Οι ταραντούλες που απευθύνονται στο νέο χομπίστα ονομάζονται Νέου Κόσμου και προέρχονται από την Αμερικανική ήπειρο. Χρησιμοποιούν ως μηχανισμό άμυνας, σε περίπτωση που απειληθούν, την αποβολή τριχών από το σώμα τους “urticating hairs”. Οι τρίχες αυτές αν πέσουν στο δέρμα δημιουργούν φαγούρα και θα πρέπει να τις ξεπλένουμε με άφθονο νερό.

handlingtarantula1OLYMPUS DIGITAL CAMERAhandlingtarantula3

Διάρκεια ζωής

Η διάρκεια ζωής μια ταραντούλας κυμαίνεται περίπου στα 2 χρόνια για τις αρσενικές και 20 χρόνια για τις θηλυκές. Βέβαια αυτό μπορεί να αυξομειωθεί ανάλογα με τις θερμοκρασίες που βρίσκονται και τα ταΐσματα που δέχονται. Μεγαλύτερες θερμοκρασίες και περισσότερο τάισμα, σημαίνει ότι η ταραντούλα θα μεγαλώσει πιο γρήγορα αλλά θα ζήσει και λιγότερο χρονικό διάστημα.

Ταραντούλες για καινούργιους στο χόμπυ

Brachypelma : Brachypelma emiliaBrachypelma KlaasiBrachypelma Vagans

Grammostola : Grammostola pulchripesGrammostola rosea